يادداشتهاي حميد
دین قلابی
"سوار گاو نشوید و بر آن چیزی حمل نکنید"
"شیر خر نخورید"
"تخم مرغ را قبل از آنکه پخته شود بر چیزی نزنید زیرا محتویاتش ضایع می گردد"
"هرگاه مرد مقتدری در امت پیدا شد؛ خانه خدا در مکه را خراب کند"
خواندن کتب آسمانی قبل از ظهور باب حرام و سوزاندن آنها و جمیع کتب علمی
واجب است و . . .
اینها نمونه های اندکی از تعالیم فرقه بابیان است که علی محمد شیرازی آن را
بنیان نهاده . علی محمد شیرازی همان کسی است که بهائیان آئین خود را بر پایه
آئین و افاضات او بنا نهاده و خود را دنباله رو او می دانند و از او با عنوان "حضرت باب"
و القاب دیگری همچون " نقطه اولی" و " هیکل مبارک" یاد می کنند.
در سال 1229 هجري شمسي ، سيدعلي محمد شيرازي (باب) بنيانگذار نهضت بابيگري، پس از محاکمه به دلیل ادعای پیامبری در شهر تبريز اعدام شد. وي در شيراز متولد شده بود و از شاگردان یک روحانی مشهور بنام سيد كاظم رشتي بود . از آنجائيكه سيد كاظم رشتي قبل از مرگش ظهور حضرت وليعصر (عج) را عنقريب توصيف و تلقين كرده بود لذا سيد علي محمد شيرازي شش ماه بعد از درگذشت وي ادعاي مقام بابيت امام زمان را نمود، جالب اینکه بعد از ادعاي وي 37 تن ديگر از شاگردان رشتي همين ادعا را نمودند اما از اين ميان سيد علي محمد شيرازي به عنوان باب و بابيه و حاج محمد كريم خان به عنوان شيخ و شيخيه از موقعيت خاصي برخوردار شدند.
سيد علي محمد بعدا خود را امام زمان و گاهی پيامبر و حتي در اوقاتي نيز خدا معرفي ميكرد.
اما بالاخره با دستگیری و توبه نامه او در زندان این قضیه فروکش کرد تا اینکه بالاخره او اعدام شد.اما بعد از مرگش فردی بنام یحیی صبح ازل که از طرف باب یا همان سید محمدعلی شیرازی معدوم به جانشینی انتخاب شده بود مریدانی را دور خود جمع کرد از جمله برادرش حسینعلی میرزا که به حمایت از وی گام نهاد.
اما رفته رفته میرزا حسینعلی نوری امورات برادرش را که از نظر سنی 13 سال کوچکتر از خودش بود را به دست گرفت و با مریدان و معتقدین به علی محمد شیرازی رابطه نزدیکتری برقرار نمود و موقعی که احساس کرد میتواند ادعای پیامبری کند از این امر خود داری نکرد و با گستاخی تمام او نیز خود را پیامبری از جانب خدا معرفی کرد اما در همین زمان برادرش یحیی، با وی در گیر شد. حسینعلی به برادرش گفت که تو به باب خیانت کردی و میخواستی خودت را پیامبر جا بزنی و برادرش نیز گفت اگر باب پیامبر بود میدانست که من خیانت خواهم کرد مرا جانشین خود نمی کرد لا اقل تو را انتخاب مینمود....این کشمکش سرانجام موجب شد تا فرقه هاي ازلي (ميرزا يحيي صبح ازل)، بهائيت (ميرزا حسينعلي)، دياني (ميرزا اسدالله ديان)، قره العيني (به ياد قره العين)، قدوسي (ملا محمد علي بارفروش)، بياني ( افرادي كه مجددا تمسك به كتاب بيان نوشته علي محمد شيرازي شدند)، عياني (افرادي كه راه درون و شهود را انتخاب كردند) پشت سر فرقه بابیت پديد آمدند.
از این میان (بهائیان) آنچه را که حسینعلی نوری و پسر ارشدش تبیین کرده اند را «هدایت الهیه » خواندند و قبولش را از فرائض واجب خود شمردند.
دین ساختگی بهائیت هیچ چیز تازه ای نداشت اما برای جمع کردن هواداران زیاد؛ شروع به تغییر دادن احکام اسلام نمود به حدی که در محارمین ازدواج فقط ازدواج با نامادری و ناپدری را حرام دانسته است و ازدواج با بقفیه محارم را حلال اعلام کرد.
همچنین عیدهای مسلمانان را با عیدهای ایرانی یکی نموده، ماه رمضان را 19 روز اعلام داشته. نماز جماعت را برچیده ... و عید بزرگ بهائیان عید نوروز اعلام شده است. همه این اقدامات برای این بود که بتواند ایرانیان را بیشتر به بهائیت سوق دهد چرا که در پشت این قضیه دست سفارت روس خوابیده بود و وزیر مختار روس در خاطرات خود که بعدها بصورت کتاب چاپ شد، چگونگی کمک خود را در بوجود آوردن و ترویج دین بهائیت توضیح میدهد.
ترجمه این کتاب خوشبختانه الان هم در بازار موجود است.
میرزا حسین علی ملقب به بهاء در روستای نور منطقه مازندران ایران در سال 1233 متولد شد.
وی بعد از اینکه مدعی نبوت شد تنها به این ادعا اکتفا نکرد بلکه از آن هم پا فراتر گذشته و مدعی الوهیت گردید؛ بدین معنی که او همان پاینده پابرجایی است که می ماند و جاوید می باشد و مدعی شد روح خداست و او همان کسی است که پیامبران و رسولان را مبعوث داشته و ادیان را به صورت وحی ارسال و به گمانش باب تنها پیامبری بود که کار مهمش بشارت به ظهور او بوده است. کار او که بالا گرفت از ترس دستگیری و تکرار سرنوشت شوم سید محمد علی شیرازی اینبار او به سفارت روسیه که از او اعلان حمایت کامل نموده بود پناهنده شد و برای خارج شدن از ایران با مساعدت ایشان به همراه برادرش صبح الازل در جمادی الآخر سال 1269ه به استانبول ترکیه و از آنجا نیز به ادرنه رفتند و مدت چهار سال و نیم آنجا ماندند، در خلال آن سالها برادران با هم شروع به اختلاف کردند و بر سر مناصب و القاب با هم به جدال پرداختند ولی در همان زمان بهاء در بین عامه مردم اقدام به نشر و دعوت خویش نمود.
طایفه و گروهی موسوم به بهائیه به او گرویدند و از او پیروی کردند و گروهی دیگر موسوم به ازلیه یا بابیه به پیروی از برادر باب اقدام کردند. دولت عثمانی خطر بهاء و برادرش صبح الازل را بر مردم دریافت؛ لذا برای بار دیگر اقدام به تبعید آنها کردند و آن دو را از هم جدا نمودند صبح الازل را به قبرس تبعید کردند و او تا زمان مردن در آنجا ماند و در همان زمان بهاء (میرزا حسین نوری) به شهر عکا در فلسطین تبعید گردید که او را تعدادی از پیروانش همراهی کردند. در سال 1285در آنجا ساکن شدند، در آنجا بود که جمعی از یهودیان را ملاقات کرد و حمایت ایشان را جلب نمود و از همان زمان حیفا به مقر دائمی برای بهائیان تبدیل و مرکزی به نام بیت العدل تاسیس شد که به صورت یک مکان مقدس برایشان در آمد.قبر میرزا حسینعلی نوری هم در همین مکان بوده و قبله بهاییان به شمار میرود.
گوشه ای از عقاید و افکار فرقه ضاله بهائیت :
1. ایمان به اینکه خدوند در بعضی از مخلوقات حلول می یابد و از آن جمله به حل شدن خداوند در باب و بهاء معتقدند.
2. به تناسخ کائنات معتقدند و وجود پاداش و عقاب را تنها روحی می دانند.
3. معتقد به صحیح بودن همه دینها هستند و تورات و انجیل را تحریف شده نمی دانند و معتقدند که همه دینها باید در دین واحدی که بهائیت است جمع گردند.
4. بودا، کنفوسیوس، برهما و زرتشت و سایر حکما در هند و چین و فارس را پیامبر می دانند و به نبوت آنها معتقدند.
5. مانند نصاری به کشتن و صلیب زدن عیسی _ علیه الصلاة و السلام_ معتقدند.
6. منکر معجزات انبیاء و حقیقت ملائکه و جن هستند همانگونه که منکر بهشت و جهنم می باشند.
7. حجاب را حرام و به اشتراکیت در زن و مال معتقدند.
8. معتقدند که دین باب نسخ کننده شریعت محمد _صلی الله علیه و سلم _ است.
9. قیامت را به ظهور باب تأویل می کنند.
10. در روز سه دفعه نماز می خوانند و هر نماز نزد آنها سه رکعت است. اوقات نماز نزد آنها صبح، ظهر و عشاء می باشد. و با آب سرد وضو می گیرند و در صورتی که آب نیابند به گفتن نام خدا به جای وضو اکتفا می کنند و پنج بار می گویند:[ بسم الله الأطهر الأطهر]
11. نماز جماعت را جز هنگام نماز میت جایز نمی دانند.
12. بهائیت عدد 19 را مقدس می دانند، تعداد ماههای سال نزد آنها 19 می باشد و هر ماه را 19 روز می دانند.
13. بهائی ها یک ماه بهائی را روزه می گیرند که اسم آن"علا" می باشد و از 2 مارس تا 21 همان ماه ادامه می یابد که آخرین ماه بهائیت می باشد و در آن از زمان طلوع تا غروب آفتاب از خوردن طعام خودداری می کنند. و به دنبال ماهی که در آن روزه بوده اند عید نوروز فرا می رسد.
14. بهائیت جهاد و هرگونه اقدام مسلحانه و اظهار مخالفت با کافران حربی را در راستای خدمت به منافع استعمارگران حرام می دانند.
15. منکر ختم نبوت به وسیله محمد _صلی الله علیه و سلم _ هستند و ادعا می کنند نبوت بعد از او نیز استمرار دارد.
16. حج کردن در مکه را باطل دانسته و به همین سبب حج کردنشان به همان جایی است که بهاء الله در آن دفن شده است که در سرزمینهای اشغالی فلسطین می باشد.
اما باب کسی بود که وقتی در معرض خطر قرار می گرفت توبه نامه می نوشت و اظهار پشیمانی می کرد. ولی به محض خلاصی یافتن از مهلکه باز به خیال بافی و مهمل گویی می پرداخت.
در یکی از نوشته هایش چنین آمده است:
اف! پس اف بر مسلمین و مومنین که در انتظار قائم منتظر از آل محمدند و هنگامی که او را در خواب ببینند افتخار می کنند ولی او را به دست خودشان در کوه (یعنی زندان چهریق ماکو) زندانی می کنند." اشاره به این موضوع که مسلمین (باب و به زعم خودش مهدی موعود) او را در زندان چهریق به بند کشیده اند.
جالب اینکه در همان زندان جناب باب این سطور را نوشته است :
"...که جمعی ادعای مقام بابیت امام علیه السلام را نسبت به این بنده ضعیف داده اند و حال آنکه مدعی چنین امری نبوده و نیستم..."
و در ادامه می آورد:"...هر کس درباره حقیر رتبه بابیت امام علیه السلام را نماید خداوند گواه است که در ضلالت است و در آخرت در نار..."
در تاریخ آمده او در زندان پس از آنکه 18 ضربه چوب خورد، از پیامبری خود توبه کرد و به "غلط کردم"، افتاد.
متن توبه نامه علی محمد شیرازی(باب) را بهائیان نیز تایید کرده و در منابع خود(کشف الغطا ابوالفضل مازندرانی) آورده اند. اما نکته قابل توجه این است که این علی محمد شیرازی همان کسی است که بهائیان او را بشارت دهنده حسینعلی نوری(بها) و آئین او قلمداد کرده و می کنند. اما کسی که پس از تحمل 18 ضربه چوب نسبت به آئین خود و ادعاهای خود ، توبه نامه نوشته و این را خود جماعت بهائی نیز قبول دارند، کجا می توان به حرف هایش درباره بشارت به آئین دیگری اعتماد کرد و این در حالی است که بهائیان مدعی چنین بشارتی هستند. وقتی کسی درباره بابیت و پیامبری خود اظهار ندامت و پشیمانی می کند و با یک توبه نامه همه این موارد را دروغ و کذب می خواند و معتقدان به این موضوع را گمراه و در آخرت در نار می داند، چگونه است که بهائیان او را این چنین قبول دارند و برایش احترام قائل هستند؟
امروزه مرکز فعالیت این دین قلابی در سرزمینهای اشغالی و شهر حیفا بوده پیروان آن هم به شدت از سوی دولت قلابی اسراییل حمایت می شوند.
نمایی از قبله بهاییان(بیت العدل) در شهر حیفا :
در سجده آخر نماز چه دعايي بخوانيم ؟
«سُبْحَانَ رَبِّیَ الاَعْلی وَ بِحَمْدِهِ»یا سه بار گفتن: «سُبْحَانَ اللهِ»،
اما براي طولاني شدن سجده ميتوان به جز اين دو ذكر ، اذكار و دعاهاي
ديگري هم خواند و البته ذكر شريف صلوات هم مستحب است خوانده شود .
در سجده آخر نماز هم البته برخي دعاهاي ديگر خوانده مي شود از جمله :
«یا لطیف ، ِارحَم عبدکَ الضَعیف» ای خدای مهربان به بنده ضعیفت رحم کن،
«یا ولى العافیه ، اسئلک العافیه» عافیه الدین والدنیا والاخره». ای خدای
صاحب عافیت از تو عافیت می خواهم برای دین ودنیا و آخرتم.
«اللهم اِنى اَسئلکَ الراحهَ عند الموت والمغفرهَ بعدَ الموت
والعفو عندَ الحساب» خدايا از تو راحتی هنگام مرگ و جان دادن و بخشش
پس از مرگ و گذشت هنگام محاسبه اعمال ،مسئلت می کنم.
«یا من له الدنیا والاخره اِرحَم مَن لیس له الدنیا والاخره» ای کسی که
مالک دنیا و آخرتی،رحم کن بر کسی که نه دنیا دارد نه آخرت.
«یا خَیر المَسؤولین و یا خَیر المُعطینَ ارزُقنى وارزُق عِیالى مِن فَضلک
فَاِنَکَ ذوالفَضل العَظیم» ای بهترین سؤال شدگان و ای بهترین پاسخ دهندگان
و بخشندگان ، به من و عیالم از فضل خود روزی بده بدرستی که تو صاحب فضل
عظیم هستی.
«لا اله الا انت سبحانك اني كنت من الظالمين» خدايا جز تو معبودی نیست ، تو
( از هر عیب و نقصی ) منزه و پاکی ، حقّا که من از ستمکاران بودم .
دو دعاي مشهور در ماه شعبان
يكي دعاي كميل كه حضرت علي (ع) این دعا را در شب نيمه شعبان
به يار باوفايش كميل بن زياد تعليم فرموند و غير از شب نيمه شعبان
در همه شبهاي جمعه سال هم خوانده مي شود و ديگري هم
مناجات شعبانيه است كه اين مناجات زيبا را همه امامان معصوم(ع)
در شبهاي ماه شعبان مي خوانده اند و كمتر دعا و مناجاتي است كه
گفته شود از امام علي (ع) تا امام زمان(عج) همه ائمه به طور مستمر
آنرا مي خوانده اند.
امام خميني (ره) درباره مناجات شعبانيه تعبير جالبي دارند :
«مناجات «شعبانیه» را خواندید؟ بخوانید آقا ! مناجات شعبانیه از
مناجاتهایی هست که اگر انسان دنبالش برود و فکر در او بکند، انسان
را به یک جایی میرساند ... همه ائمه هم به حسب روایت میخواندند.»
«مناجات شعبانیه از مناجاتهایی است که اگر یک نفر انسان دلسوخته ،
یک عارف دلسوخته - نه از این عارفهای لفظی - بخواهد آن را شرح کند
و شرح کند از برای دیگران، بسیار ارزشمند است و محتاج به شرح است
...»
«چه بسا مسائل عرفانی که در قرآن و این مناجاتهای ائمه اطهار(ع) و
همین «مناجات شعبانیه» مسائل عرفانی هست که اشخاص، فلاسفه،
عرفا، تا حدودی ممکن است ادراک کنند، بفهمند عناوین را، لکن آن ذوق
عرفانی چون حاصل نشده است، نمیتوانند وجدان کنند.»
همچنین مقام معظم رهبری در مورد مناجات شعبانیه فرموده اند :
«مناجات مأثورهى ماه شعبان - که روایت شده اهلبیت (علیهمالسّلام) بر
آن مداومت داشتند - یکى از دعاهایى است که لحن عارفانه و زبان شیواى
آن، با مضامین بسیار والا و سرشار از معارف عالىیى همراه است که
نظیر آن را در زبانهاى معمولى و محاورات عادى نمىتوان یافت و اساساً
با آن زبان قابل ادا نیست. این مناجات، نمونهى کاملى از تضرع و وصف
حال برگزیدهترین بندگان صالح خدا با معبود و محبوب خود و ذات مقدس
ربوبى است. هم درس معارف است، هم اسوه و الگوى عرض حال و
درخواست انسان مؤمن از خدا»
ماه شعبان ماه پیامبر خدا (ص)
شعبان ماه بسیار شریفى است و به حضرت محمد صَلَّى اللهِ عَلِیهِ وَ آله
منسوب است و آن حضرت این ماه را روزه مىگرفت و به ماه رمضان
وصل مىكرد و مىفرمود :
" شعبان ماه من است ، هر كه یك روز از ماه مرا روزه بگیرد، بهشت برای
او واجب میشود".
برخی اعمال مشترکه ماه شعبان عبارت است از :
اول : هر روز هفتاد مرتبه بگويد : اَسْتَغْفِرُاللّهَ وَ اَسْئَلُهُ التَّوْبَةَ
دوم : هر روز هفتاد مرتبه بگويد : اَسْتَغْفِرُاللّهَ الَّذى لا اِلهَ اِلاّ
هُوَ الرَّحْمنُ الرَّحيمُ الْحَىُّ الْقَيّوُمُ وَاَتُوبُ اِلَيْهِ که بهترين دعاها
و ذکرها در اين ماه استغفار است و هرکه هر روز از اين ماه
استغفار کند هفتاد مرتبه، مثل آنست که هفتاد هزار مرتبه
در ماههاى ديگر استغفار کند.
سوم : در اين ماه صدقه بدهد اگرچه به نصف دانه خرمايى باشد
تا حق تعالى بدن او را برآتش جهنم حرام گرداند.
نقل شده ازامام جعفر صادق (ع) سوال کردند فضيلت روزه رجب را
ایشان فرمود : چرا غافليد از روزه شعبان ؟ راوى عرض کرد يابن رَسول
الله چه ثواب دارد کسى که يک روز از شعبان را روزه بدارد ؟ فرمود :
به خدا قسم بهشت ثواب اوست. عرض کرد يابن رسول الله بهترين
اعمال در اين ماه چيست ؟ فرمود : تصدق واستغفار، هرکه صدقه دهد
در ماه شعبان حق تعالى آن صدقه را تربيت کند همچنانکه يکى از شما
شتر بچه اش را تربيت مى کند تا آنکه در روز قيامت برسد به صاحبش
در حالتى که به اندازه کوه احد شده باشد.
چهارم : در تمام اين ماه هزار بار بگوید : لا اِلهَ اِلا اللّهُ وَلانَعْبُدُ اِلاّ اِيّاهُ
مُخْلِصينَ لَهُ الدّينَ وَ لَوُ کَرِهَ الْمُشْرِکُونَ که پاداش بسيار دارد از جمله
آنکه عبادت هزار ساله در نامه عملش بنويسند.
پنجم : در اين ماه بسیار صلوات بفرستد.
چه انگشتري دست كنيم ؟
انگشت شست: نشان دهنده قدرت اراده در فرد است. این انگشت با خودِ درونی فرد در ارتباط است و انگشتری که در انگشت شست قرار می گیرد قدرت اراده فرد را تقویت خواهد کرد.
انگشت اشاره: نشان دهنده قدرت، رهبری و جاه طلبی است. این مسئله به خصوص در قدیم الایام وقتی پادشاهان قدرتمند در انگشت اشاره خود انگشتر می انداختند بیشتر نمود داشت.
انگشت وسط: نشان دهنده فردیت و هویت فرد است. انداختن انگشتر در این انگشت به فرد کمک می کند زندگی متعادل تری داشته باشد.
انگشت انگشتری: انگشت انگشتری دست چپ با قلب رابطه مستقیم دارد. به خاطر همین است که حلقه ازدواج در این انگشت انداخته می شود. این انگشت همچنین نشان دهنده احساسات و خلاقیت در فرد است. انداختن انگشتر در انگشت چهارم دست راست هم به فرد کمک می کند در زندگی خود خوشبین تر باشد.
انگشت کوچک: این انگشت نشان دهنده روابط فرد با محیط بیرون می باشد و دقیقاً مخالف شست است که به خودِ درونی اشاره دارد. انداختن انگشتر در این انگشت به فرد کمک می کند روابط خود را با دیگران تقویت کند.
پیامبراکرم (ص) و امیرالمؤمنین (ع) انگشتر را در دست راست خود میکردند.
امام کاظم (ع) فرموده است: «انگشتر در دست راست کردن از نشانه های شیعه است و چون امیرالمؤمنین امام اصحاب یمین بود، انگشترش را در دست راستش میکرد.»
نقل است که اولین کسی که انگشتر در دست چپ کرد معاویه بود.
در اسلام به دست کردن انگشتر طلا برای مردان حرام است و انگشترهای مسی و آهنی مکروه شمرده میشود.
امام صادق(ع): هر كه انگشتر عقیق در دست داشته باشد پريشان نشود و عاقبت كارش البته نيكو باشد .
پيامبر اكرم (ص): انگشتر عقیق در دست كنيد ، مادامي كه آدم آن را با خود داشته باشد اندوهي به او نمي رسد.
امام علي (ع): دو ركعت نماز با انگشتر عقیق بهتر است از هزار ركعت كه با آن نباشد .
۱ ـ یاقـوت که با فخرترین نگینهاست
۲ ـ عقیق که خالص ترین نگینها براى خدا و ما مى باشد
۳ ـ فیروزه که شادمانى هر بیننده از مردان و زنان است
۴ ـ حدید که شرّ اهل شرّ را دور مى کند
۵ ـ انگشترى با سنگهاى گداخته شده سفید که به دُرِّ نجف شهرت دارد ، هرکس که آن را در دست کند و به آن نظر کند به هر نگاهى برایش درجه اى مى نویسند که اجر آن مساوى با اجر پیامبران و صالحین است و اگر رحمت خدا نبود آنقـدر گران مى شد که قـابل خریدن نبود لکن خداوند آسان گرفته تا ثروتمند و فقیر شیعیان از آن نگین انگشتر به دست کنند
امام رضا (ع): انگشتر ياقوت در دست كنيد كه پريشاني را برطرف مي كند.
امام موسي كاظم(ع): انگشتر زرد در دست كنيد كه موجب آساني است و درآن هيچ دشواري نباشد .
امام رضا (ع): انگشتر زبر جد در دست داشتن فقر را به توانگري بدل ميكند و هر كه انگشتري ياقوت زرد در دست كند فقير نشود.
پيامبر اکرم (ص) : خداوند عالميان مي فرمايد كه من شرم دارم از دستي كه بسوي من بلند شود به دعا و در آن انگشتر فيروزه باشد پس او را نا اميد بر گردانم .
امام صادق(ع): هر كه انگشتر فيروزه در دست كند دستش فقير نشود.
امام صادق (ع): بد نمي دانم در دست كردن انگشتر حديد را وقتي كه به ديدن كسي رود كه از او ترسد از اهل شر براي آنكه شر او ساكن مي شود و انگشتر حديد شياطين را دور مي كند و بدرستيكه هر كسي كه انگشتر دُرِّ در دست كند با نظر كردن به آن خداوند زيارت يا حج يا عمره در نامه عمل او بنويسد كه ثوابش ثواب پيامبران و صالحان باشد .
منقولست كه امام علي (ع) چهار انگشتر در دست مي كردند:
حجامت
در قدیم شاخ گاو یا بز تو خالی را روی پوست می گذاشتند و می مکیدند.
امروزه این کار با لیوان های یکبار مصرف و موتورهای مکنده انجام می شود.
در اسلام حجامت{به معنی حجم دادن} توصیه شده بنابر این لزوما نباید این
عمل با خون گیری همراه باشد و می توان از حجامت خشک استفاده کرد.
بهترین زمان برای حجامت؟
بهترین فصل برای حجامت ، بهار است که هوا معتدل شده و بدن شروع به پختن و
دفع مواد زائد مجتمع شده در بدن از فصل زمستان می کند. بعد از بهار، فصل پاییز
که حالت اعتدالی دارد، مناسب است. حجامت در اوج گرما و اوج سرما نافع نیست.
از روز 12 ماه قمری تا زمانی که هلال ماه رو به نقصان می رود، زمان مناسبی
برای حجامت است. درواقع اول و آخر ماه قمري، زمان نامناسبی برای حجامت
می باشد.
بهترین روزها برای حجامت، روزهای 19، 21و 23 ماه قمری ؛ روز سه شنبه
يا پنج شنبه است و بطور كلي حجامت در روز جمعه نهی شده است و باید
از آن پرهیز کرد.
دلایل انجام حجامت :
مهمترین کاری که با حجامت انجام می شود این است که از موضع
مورد نظر خلط ناشی از خون و صفرا خارج می شود. این عمل باعث
پاکسازی موضع می شود و برخلاف باور عده ای باعث خروج مواد مغذی
بدن نيست .
حجامت بدن را سبک و برخلاف خون دادن، قوت بدن را نمی گیرد اما
موضع حجامت تا زمان التیام کمی ضعیف می شود. وقتی لیوان حجامت
بر روی پوست قرار می گیرد مقداری کشش روی پوست ایجاد می کند و
در اثر آن فاکتورهای دفاعی ساکن در جداره عروق و اعضا را فعال کرده و
باعث می شود این فاکتورها دفاع خونی را چندین برابر کنند و به تقویت
سیستم ایمنی عضو مورد نظر و سپس کل بدن کمک کنند.
حجامت به پاکسازی خون، خونسازی و تقویت سیستم انعقاد خون در بدن
کمک میکند و همچنین در تقویت سیستم ایمنی بدن نیز موثر است.
حجامت در برخی موارد باعث کاهش درد در بدن میشود و در مواردی
به طور غیر مستقیم به از بین بردن عوارضی مانند موهای زائد بدن نیز
کمک میکند.
توصیه های دینی :
پيامبراكرم(ص) ، حضرت علي(ع) و امام صادق(ع) در مورد حجامت فرموده اند :
"سم از هر كجا وارد بدن شود، از محل حجامت خارج ميشود"
"از موضع حجامت ، چيزي جز سم دفع نمي شود"
انواع حجامت :
در کشور هاي غربي حجامت تقريبا به ده روش انجام مي شود ولي درطب
سنتي ايران حجامت بطور کلي به دو دسته تقسيم مي شود :
حجامت خشک :
این نوع حجامت در فرهنگ عامه به ليوان گذاري معروف است و به شيوه
خلا گرمايی و از طریق گذاشتن پنبه در حال سوختن در ته لیوان و گذاشتن
لیوان در موضع انجام می شود .
حجامت تر:
در این روش پس از اینکه پزشک موضع حجامت را ضد عفونی نمود ، با استفاده
از یک لیوان یکبار مصرف مخصوص حجامت و یا دستگاه مکش ، عمل بادکشی
را انجام می دهد . خلا ایجاد شده در لیوان باعث تجمع مواد سبک خون
مویرگی در موضع حجامت می شود سپس پزشک لیوان را از موضع جدا نموده
و با یک تیغ یکبارمصرف چند خراش سطحی به عمق نیم تا یک میلیمتر بصورت
مایل ایجاد می کند سپس دوباره لیوان را گذاشته و عمل مکش را انجام
می دهد.این عمل سه تا پنج مرتبه انجام می شود و در مجموع حداکثر ۵۰
تا ۷۵ میلی لیتر خون از بدن شخص خارج می شود .البته بدن در مدت زمان
بسیار کوتاهی قادر به بازسازی این مقدارخون است .
روش انجام حجامت چگونه است ؟
پس از معاينه و اخذ شرح حال از بيمار ، موضعي كه براي حجامت تعيين شده
است ضدعفوني گشته سپس با ليوان حجامت كه بصورت يكبارمصرف ساخته
شده به مدت چند دقيقه بادكش مي شود بعداز ايجاد انبساط چندخراش
سطحي ايجادمي گردد.
آنگاه به تناسب وضعيت جسمي ؛باليني وعروقي بيماردرسه الي پنج مرحله
از وي خون گرفته مي شود. اين عمليات مجموعادرمدت حدود۲۰ دقيقه انجام
مي شود كه خون گرفنه شده حداكثر به ۵۰تا۷۰سي سي بالغ مي گردد.
البته درحجامت خشك مرحله خون گيري انجام نمي شود.
توصیه های قبل از حجامت :
شاید بتوان گفت مهمتر از حجامت، کارهایی است که قبل از حجامت
باید انجام شود تا اثر بخشی آن را بیشتر کند :
از خوردن تخم مرغ، گوشت ماهی ،جگر ، نمک ، پنیر ( یا لبنیات زیاد) پرهیز شود.
از کار سنگین (مثل کوهنوردی و ورزش های سنگین و حرفه ای و ...) بپرهیزید.
بی خوابی نداشته باشید. از گرسنگی و تشنگی زیاد (مثل روزه) پرهیز شود.
از داروهای چرک خشک کن (آنتی بیوتیک) و ضد انعقاد خون استفاده نشود.
در روز تعیین شده برای خونگیری حتماً وعده های غذایی (مخصوصا صبحانه)
مصرف شود (ترجیحاً صبحانه عسل یا مربا....باشد) در غیر این صورت کمی عسل
یا خرما میل کنید. چند روز قبل از حجامت، از ملیّناتی مثل خاکشیر و آبجوش، آلو،
انجیر، روغن زیتون، میوه و سبزی تازه فصل و سوپ ها استفاده کنید تا لینت طبع
ایجاد شود.
5 روز قبل و بعد از عادت ماهانه و در دوران بارداری نباید حجامت انجام شود.12 ساعت
قبل از حجامت، از کشیدن سیگار، آمیزش جنسی، خوردن غذاهای با طبع سرد و
سرخ کردنی پرهیز کنید.
در زمان حجامت با وضو باشید، رو به قبله نشسته، صلوات فرستاده، آیة الکرسی
و دعای رسیده از امام رضا(سلام الله علیه) را بخوانید:
«أعوذُ بإلله الکَریم فی حجامتی مِنَ العَینِ فی الدَّم و من کُلِّ سوء و الأعلال و الأسقام و الأوجاع و الأمراض و أسئَلُک العافیة و المعافات و الشِّفاءَ مِن کلِّ داء»
توصیه ها ی بعد از حجامت :
تا 24 ساعت پس از حجامت از مصرف سیگار بپرهیزید. تا 12 ساعت پس از
حجامت از خوردن ترشی ،لبنیات ،ماهی و غذاهای شور بپرهیزید.
تا 24 ساعت پس از حجامت از انجام کارهای سنگین و نیز مقاربت جنسی
اجتناب کنید. برای جبران ضعف احتمالی ،توصیه می شود بعد از حجامت
یک لیوان شربت عسل یا ماءالشعیر لیمویی و یا یک عدد انار میل کنید.
جهت جلوگیری از عفونت زخم ،حداقل تا12 ساعت پس از حجامت استحمام
نکنید. صبح روز پس ازحجامت می توان استحمام کرد اما موضع حجامت را فقط
با آب خالی (بدون استفاده از لیف و صابون ) بشویید.
در چه افرادی نباید حجامت انجام شود :
زنان باردارتا پایان ماه چهارم نباید حجامت نمایند.
افراد دچار مشکلات انعقادی مثل کمبود پلاکت و بیماران هموفیلی
حجامت زنان در ایام قاعدگی بویژه اواخر این دوره ممنوع است.
مهمترين نكته :
اگر ميخواهيد حجامت كنيد حتما زير نظر پزشك و با وسايل استريل ويكبار مصرف انجام دهيد .
شرح ولادت مولود کعبه
على بن ابى طالب علیه السلام، چهارمین پسر حضرت ابوطالب، یعنى
بعد از طالب، عقیل، و جعفر در حدود سى سال پس از واقعه فیل در مكه
از مادرى بزرگوار و با شخصیت و نامدار در تاریخ اسلام، بنام فاطمه دختر اسد
بن هاشم بن عبد مناف تولد یافت. ولادت امیر المؤمنین در مكه و به روایت اكثر
مُورّخین و محدّثین شیعه و سنّى به این شرح بوده است:
چون مدّت حمل فاطمه بنت اسد به سر آمد و هنگام زایمان او فرا رسید، كنار كعبه
آمد و دست نیاز به درگاه باریتعالى بلند نمود و اظهار داشت : اى پروردگار! همانا
من به تو ایمان آورده ام ، و به تمامى آنچه بر پیامبرانت فرستاده اى ،
معتقد هستم ؛ و نیز آنچه را كه جدّم ابراهیم خلیل بیان فرموده ، تصدیق
كرده ام .پس اى خداوند مهربان ! تو را به حقّ آن كسى كه این كعبه را
بنا نموده است ، و به حقّ نوزادى كه در شكم دارم ، درد زایمان را بر من
سهل و آسان گردان .
یكى از راویان به نام یزید بن قَعنب، در ادامه حكایت گوید:
من به همراه عبّاس (عموى پیامبر خدا صلّى اللّه علیه و آله ) و جمعى دیگر
در كنارى نشسته بودیم و حركات و سَكَنات فاطمه دختر اسد( مادر امیرالمؤمنین
علىّ بن ابى طالب علیه السلام) را مشاهده مى كردیم و سخنانش را
مى شنیدیم . هنگامى كه دعایش پایان یافت ، ناگهان دیوار كعبه شكافته شد
و فاطمه به درون آن وارد شد و از دید نظاره گران ناپدید گشت و سپس دیوار كعبه
همچون حالت اوّل ، به هم پیوست . بعد از آن به سمت كعبه رفتیم و هرچه تلاش
كردیم تا شاید بتوانیم درب كعبه را بگشائیم و از وضعیّت فاطمه با خبر شویم ،
ممكن نشد؛ و با كلید هم نتوانستیم قفل درب كعبه الهى را باز كنیم . به همین
جهت مطمئن شدیم كه این جریان از طرف خداوند متعال انجام گرفته است .
پس از گذشت چهار روز، دوباره مشاهده كردیم كه همان دیوار شكافته شد و فاطمه
بنت اسد در حالى كه قنداقه علىّ بن ابى طالب صلوات اللّه علیه را روى دست هاى
خود گرفته بود، از درون كعبه الهى خارج گردید.
سپس راوى در ادامه گوید:
پس از گذشت مدّتى ، فاطمه بنت اسد اظهار نمود كه من بر تمامى زن هاى
گذشته ، برترى و فضیلت دارم ؛ چون آسیه دختر مُزاحم خداوند را در خفاء و
پنهان عبادت مى كرد، و مریم دختر عمران با دست خود، درخت خرما را تكان
داد تا چند خرما برایش افتاد و او تناول نمود ولیكن من به بركت فرزندم داخل
كعبه الهى شدم و تا چند روز از میوه ها و غذاهاى بهشتى تناول مى كردم ؛
و چون خواستم از درون خانه خدا بیرون آیم ، ندائى را شنیدم كه فرمود:
اى فاطمه ! نام نوزاد را علىّ قرار ده ، چون او بر همه عرشیان و فرشیان
برترى دارد.خداى اعلى گوید: من اسم این نوزاد را از نام خود برگرفته ام
، و او را بر تمامى علوم و اسرار خود آگاه كرده ام .او بُت شكن بُت هاى
اطراف كعبه است ، او بر بام خانه من اذان گوید و انسان ها را به وحدانیّت
دعوت كند.پس خوشا به حال آن كه دوستدار این نوزاد و فرمان بر او باشد،
و دوزخ جایگاه دشمنان ، و مخالفان او خواهد بود.
آيات مربوط به امام علي (ع) در قرآن
برخی آیات قرآن مجید که در شأن امام علی (ع) نازل شده :
۱- آیه تبلیغ: «یا ایها الرسول بلغ ما انزل الیک من ربک...» که طبق
روایات معتبر ازشيعه و اهل سنت در جریان غدیر خم نازل شده است و
در این روز تاریخی ، پیامبر(ص) با اعلام ولایت و جانشینی حضرت علی(ع)
رسالت خود را تکمیل فرمود.
۲- آیه ولایت: «انما ولیکم الله و رسوله و الذین امنوا الذین یقیمون
الصلاة...» که ولایت حضرت علی (ع) در کنار ولایت خدا و رسول(ص) قرار
داده شده است. همانطوريكه نقل شده آن کسي كه در رکوع نماز
انگشترش را به سائل داد حضرت علی (ع) بوده است.
۳- آیه اولی الامر: یا ایها الذین امنوا اطیعوا الله و اطیعوا الرسول
و اولی الامر منکم...» که اطاعت از اولی الامر را به نحو مطلق واجب
کرده است و از این الزام مطلق بدست می آید که امام باید معصوم باشد
لذا غیر از حضرت علی(ع) که از عصمت برخوردار است،شخص ديگري
نمی تواند امام باشد ضمن اينكه روایاتی که از کتب اهل سنت در ذیل
این آیه به معرفی حضرت علی(ع) به عنوان امام و جانشین پیامبر (ع)
پرداخته است، بیش از اندازه است .
۴- آیه صادقین: یا ایها الذین امنوا اتقوا الله و کونوا مع الصادقین...»
که می فرماید: ای اهل ایمان، تقوا داشته و با صادقین باشید و در روایات
بیان شده است که: منظور از صادقین حضرت علی(ع) و اهل بیت پیامبر
(ص) می باشند.
اما نکته ای که سبب عصبانیت دشمنان اهل بیت پیامبر(ص)
یعنی وهابیون کافر می شود و نمی توانند انکار کنند :
شیرخدا (علی علیه السلام)
در ماه خدا (رجب)
در خانه خدا (کعبه)
متولد شده است.
مولود پر خير و بركت
عمر مبارك امام رضا (علیهالسلام) به چهل و هفت سال رسیده بود و
سال ۱۹۵هجری بود در حالیکه امام نهم هنوز متولد نشده بود .
مسئله جانشینی امام رضا (ع)؛ اصحاب و شیعیان حضرت را نگران كرده بود.
این اندوه زمانی به فزونی رفت كه فرقه واقفیه كه بنا به دلایل مادی و برای تصرف
سهم امام و عدم بازگرداندن آن به حضرت رضا(ع)، قائل به غیبت امام كاظم(ع)
شده بودند و در تبلیغات خویش ، نداشتن فرزند پسر از سوی امام رضا(ع) را دلیلي
بر صحت ادعای پوچ خود میدانستند؛ تا جایی كه یكی از همین افراد در نامهای
خطاب به حضرت رضا علیهالسلام نوشت:
"تو چگونه امام هستی در حالی كه فرزندی نداری" ؟
حضرت در پاسخ فرمودند: "تو از كجا میدانی كه فرزندی ندارم، به خدا سوگند
روزها و شبها سپری نمیشود مگر این كه خداوند فرزند پسری را به من عنایت
فرماید كه حق و باطل را از هم جدا سازد ".
همچنین یكی از یاران امام به حضرت عرض کرد:امام پس از شما كیست؟
آن حضرت فرمودند: فرزندم . گفت: كسی كه فرزند ندارد چگونه جرات آن را دارد
كه بگوید فرزندم؟
راویِ همین حدیث گوید: چند روز سپری نشده بود كه امام جواد(ع) به دنیا آمد
همان مولودی که بارها حضرت رضا (ع) او را مولود پرخیر و برکت نامید .
امام محمد تقي (ع) تنها فرزند امام رضا علیهالسلام است كه در روز دهم رجب
سال 195 هجري در مدينه به دنيا آمد. «ابو يحياى صنعانى» مى گويد:
روزى در محضر امام رضا - عليه السلام - فرزندش ابو جعفر را كه خردسال بود،
آوردند. امام فرمود:« اين مولودى است كه براى شيعيان ما، با بركت تر از او زاده
نشده است» .
پيشواى نهم در مجموع دوران امامت خود با دو خليفه عباسى يعنى
«مأمون» و «معتصم» معاصر بوده كه ايشان را به اجبار از مدينه به بغداد
احضار كردند و در پايتخت خلافت زير نظر قرار دادند.
هنگامى كه مأمون بعد از شهادت امام رضا عليه السّلام در سال 204 به
بغداد بازگشت، دختر خود را به عقد امام جواد (ع) در آورد تا هم ايشان را
زير نظر داشته باشد و هم رفت و آمد شيعيان و تماسهاى آنان با آن حضرت
را كنترل كند و در نهايت هم دختر مامون به حضرت سم خورانده و او را به
شهادت رساند .
جوادالائمه (ع) را به خاطر دست بخشنده و گستردگی جود و كرم،
«جواد» مى خوانند و حرم شريفش در كاظمين و كنار حرم جدش
حضرت موسي بن جعفر (ع) قرار دارد .
دین قلابی
"سوار گاو نشوید و بر آن چیزی حمل نکنید"
"شیر خر نخورید"
"تخم مرغ را قبل از آنکه پخته شود بر چیزی نزنید زیرا محتویاتش ضایع می گردد"
"هرگاه مرد مقتدری در امت پیدا شد؛ خانه خدا در مکه را خراب کند"
خواندن کتب آسمانی قبل از ظهور باب حرام و سوزاندن آنها و جمیع کتب علمی
واجب است و . . .
اینها نمونه های اندکی از تعالیم فرقه بابیان است که علی محمد شیرازی آن را
بنیان نهاده . علی محمد شیرازی همان کسی است که بهائیان آئین خود را بر پایه
آئین و افاضات او بنا نهاده و خود را دنباله رو او می دانند و از او با عنوان "حضرت باب"
و القاب دیگری همچون " نقطه اولی" و " هیکل مبارک" یاد می کنند.
پيدايش بهاييت :
در سال 1229 هجري شمسي ، سيدعلي محمد شيرازي (باب) بنيانگذار
نهضت بابيگري، پس از محاکمه به دلیل ادعای پیامبری در شهر تبريز اعدام شد.
وي در شيراز متولد شده بود و از شاگردان یک روحانی مشهور بنام سيد كاظم
رشتي بود . از آنجائيكه سيد كاظم رشتي قبل از مرگش ظهور حضرت وليعصر
(عج) را نزديك توصيف و تلقين كرده بود لذا سيد علي محمد شيرازي شش ماه
بعد از درگذشت وي ادعاي مقام بابيت امام زمان را نمود، جالب اینکه بعد از ادعاي
وي 37 تن ديگر از شاگردان رشتي همين ادعا را نمودند اما از اين ميان سيد علي
محمد شيرازي به عنوان باب و بابيه و حاج محمد كريم خان به عنوان شيخ و شيخيه
از موقعيت خاصي برخوردار شدند.
سيد علي محمد شيرازي بعدا خود را امام زمان و گاهی پيامبر و حتي در اوقاتي
نيز خدا معرفي ميكرد اما بالاخره با دستگیری و توبه نامه او در زندان این قضیه
فروکش کرد تا اینکه بالاخره او اعدام شد.
بعد از مرگ سيد علي محمد شيرازي ، فردی بنام یحیی صبح ازل ، خود را جانشین
او معرفي نمود و مریدانی را دور خود جمع کرد از جمله برادرش حسینعلی نوری که
به حمایت از وی گام نهاد.
اما رفته رفته حسینعلی نوری امورات برادرش که از نظر سنی 13 سال کوچکتر از
خودش بود را به دست گرفت و با مریدان و معتقدین به علی محمد شیرازی رابطه
نزدیکتری برقرار نمود و موقعی که احساس کرد میتواند ادعای پیامبری کند از این امر
خود داری نکرد و با گستاخی تمام او نیز خود را پیامبری از جانب خدا معرفی کرد
اما در همین زمان برادرش یحیی، با وی در گیر شد.
حسینعلی به برادرش گفت که تو به باب خیانت کردی و میخواستی خودت را پیامبر
جا بزنی و برادرش نیز گفت اگر باب پیامبر بود میدانست که من خیانت خواهم کرد
و مرا جانشین خود نمی کرد لااقل تو را انتخاب مینمود....
این کشمکش سرانجام موجب شد تا فرقه هاي ازلي (ميرزا يحيي صبح ازل)،
بهائيت (ميرزا حسينعلي)، دياني (ميرزا اسدالله ديان)، قره العيني (به ياد قره العين)،
قدوسي (ملا محمد علي بارفروش)، بياني ( افرادي كه مجددا تمسك به كتاب بيان
نوشته علي محمد شيرازي شدند)، عياني (افرادي كه راه درون و شهود را انتخاب كردند)
پشت سر فرقه بابیت پديد آمدند.
بهائیان آنچه را که حسینعلی نوری و پسر ارشدش تبیین کرده اند را «هدایت الهیه »
خواندند و قبولش را از فرائض واجب خود شمردند. دین ساختگی بهائیت هیچ چیز
تازه ای نداشت اما برای جمع کردن هواداران شروع به تغییر دادن احکام اسلامي
نمود به حدی که مثلا در مسائل جنسي به هيچ محدوديتي قائل نبوده و فقط
ازدواج با نامادری و ناپدری را حرام دانسته و ازدواج با بقیه محارم را حلال و ميان
مرد و زن و متاهل و مجرد هيچ تفاوتي قائل نمي باشد .
همچنین عیدهای مسلمانان را با عیدهای ایرانی یکی نموده، ماه رمضان را 19 روز
اعلام داشته كه قبل از عيد نوروز مي باشد . نماز جماعت را كلا برچیده و عید بزرگ
بهائیان عید نوروز اعلام شده است.
همه این اقدامات برای این بود که بتواند ایرانیان را بیشتر به بهائیت سوق دهد چرا که
در پشت این قضیه دست سفارت روس خوابیده بود و وزیر مختار روس در خاطرات خود
که بعدها بصورت کتاب چاپ شد، چگونگی کمک خود را در بوجود آوردن و ترویج دین
بهائیت توضیح میدهد. ترجمه این کتاب خوشبختانه الان هم در بازار موجود است.
میرزا حسین علی ملقب به بهاء در سال 1233 در روستای نور مازندران متولد شد.
وی تنها به ادعاي نبوت اكتفا نكرد و مدتي بعد مدعی الوهیت گردید؛ بدین معنی که
او همان پاینده پابرجایی است که می ماند و جاوید می باشد و مدعی شد روح
خداست و او همان کسی است که پیامبران و رسولان را مبعوث داشته و ادیان را
به صورت وحی ارسال و به گمانش باب تنها پیامبری بود که کار مهمش بشارت به
ظهور او بوده است.
کار او که بالا گرفت از ترس دستگیری و تکرار سرنوشت شوم سید محمد علی شیرازی
اینبار او به سفارت روسیه که از او اعلان حمایت کامل نموده بود پناهنده شد و برای
خارج شدن از ایران با مساعدت روس ها به همراه برادرش صبح ازل در جمادی الآخر
سال 1269 هجري به استانبول ترکیه و از آنجا نیز به ادرنه رفتند و مدت چهار سال و نیم
آنجا ماندند، اما در آنجا بر سر مناصب و القاب با هم به جدال پرداختند و اختلافاتشان
بالا گرفت .
طایفه بهائیه به میرزا حسین علی نوري گرویدند و گروهی دیگر موسوم به ازلیه یا
بابیه به پیروی از برادر باب اقدام کردند. دولت عثمانی خطر بهاء و برادرش صبح ازل
را بر مردم دریافت؛ لذا برای بار دیگر اقدام به تبعید آنها کردند و آن دو را از هم جدا نمودند
صبح ازل را به قبرس تبعید کردند و او تا زمان مردن در آنجا ماند و در همان زمان بهاء
(میرزا حسین نوری) به شهر عکا در فلسطین تبعید گردید که او را تعدادی از پیروانش
همراهی کردند.
میرزا حسین نوری در فلسطين زير بيرق انگليس رفت و از سال 1285 در آنجا ساکن
شد . سپس حمايت جمعی از یهودیان را جلب نمود و از همان زمان حیفا به مقر دائمی
برای بهائیان تبدیل و مرکزی به نام بیت العدل تاسیس شد که به صورت یک مکان مقدس
برایشان در آمد. قبر میرزا حسینعلی نوری هم در همین مکان بوده و قبله بهاییان به
شمار می رود.
گوشه ای از عقاید و افکار فرقه ضاله بهائیت :
1. بهايي ها اعتقاد دارند به اینکه خدوند در بعضی از مخلوقات حلول می یابد و
از آن جمله به حل شدن خداوند در باب و بهاء معتقدند.
2. به تناسخ کائنات معتقدند و وجود پاداش و عقاب را تنها روحی می دانند.
3. معتقد به صحیح بودن همه دینها هستند و تورات و انجیل را تحریف شده
نمی دانند و معتقدند که همه دینها باید در دین واحدی که بهائیت است جمع گردند.
4. بودا، کنفوسیوس، برهما و زرتشت و سایر حکما در هند و چین و فارس را پیامبر
می دانند و به نبوت آنها معتقدند.
5. مانند نصاری به کشتن و صلیب زدن عیسی علیه الصلاة و السلام معتقدند.
6. منکر معجزات انبیاء و حقیقت ملائکه و جن هستند همانگونه که منکر بهشت و
جهنم می باشند.
7. حجاب را حرام و به اشتراکیت در زن و مال معتقدند.
8. معتقدند که دین باب نسخ کننده شریعت محمد _صلی الله علیه و سلم _ است.
9. قیامت را به ظهور باب تأویل می کنند.
10. در روز سه دفعه نماز می خوانند و هر نماز نزد آنها سه رکعت است. اوقات نماز
نزد آنها صبح، ظهر و عشاء می باشد. و با آب سرد وضو می گیرند و در صورتی که آب
نیابند به گفتن نام خدا به جای وضو اکتفا می کنند و پنج بار می گویند:
[ بسم الله الأطهر الأطهر]
11. نماز جماعت را جز هنگام نماز میت جایز نمی دانند.
12. بهائیت عدد 19 را مقدس می دانند، تعداد ماههای سال نزد آنها 19 می باشد
و هر ماه را 19 روز می دانند.
13. بهائی ها یک ماه بهائی را روزه می گیرند که اسم آن"علا" می باشد و از 2 مارس
تا 21 همان ماه ادامه می یابد که آخرین ماه بهائیت می باشد و در آن از زمان طلوع تا
غروب آفتاب از خوردن طعام خودداری می کنند و به دنبال ماهی که در آن روزه بوده اند
عید نوروز فرا می رسد.
14. بهائیت جهاد و هرگونه اقدام مسلحانه و اظهار مخالفت با کافران حربی را در راستای
خدمت به منافع استعمارگران حرام می دانند.
15. منکر ختم نبوت به وسیله محمد _صلی الله علیه و سلم _ هستند و ادعا می کنند
نبوت بعد از او نیز استمرار دارد.
16. حج در مکه را باطل دانسته و به همین سبب حج کردنشان به همان جایی است که
بهاء الله در آن دفن شده است که در سرزمینهای اشغالی فلسطین می باشد.
نمایی از قبله بهاییان(بیت العدل) در شهر حیفا :
جميع مراجع شيعه ، حكم به كافر بودن و نجاست بهاييان داده اند :
پايتخت بزرگترين دولت جهان
با انتخاب سلمان فارسی و حذيفه ساخته شد ليکن بنا بر روايات متعدد
اين منطقه قدمتي به عمر بشريت دارد و حتي بنا بر برخي روايات، مسجد
جامع کوفه منزل پيامبراني چون حضرت آدم (ع) و نوح (ع) بوده است.
پس از اسلام، پايتختي اين شهر در دوران اميرالمؤمنين(ع) جايگاهي
بنابرروايات متعدد، کوفه در آخرالزمان، پايتخت دولت كريمه مهدي موعود
امام باقر(ع) در اين رابطه ميفرمايد: «گويي قائم(ع) را به چشم خود
ايشان در حديث ديگري فرمودند: «در حالي كه سه پرچم در كوفه به شدّت
اميرمؤمنان در ضمن يك حديث طولاني ميفرمايد: «آنگاه به سوي كوفه
هنگامي كه حضرت مهدي(ع) حكومت واحد جهاني را بر اساس عدالت
امام صادق(ع) در اين رابطه فرمودند: «چون قائم آلمحمد(عج) قيام كند،
از روايات رجعت استفاده ميشود كه پايتخت دولت كريمه خاندان وحي در
«امام حسين(ع) با اين علمها و لشكرها حركت نموده، وارد كوفه ميشود.
در حديث ديگري از رجعتهاي مختلف امير مؤمنان، از جمله در عهد
خانهای در حرم حضرت معصومه (س)
آیت الله سید محمد جواد علوی بروجردی نوه حضرت آیت الله العظمی
بروجردی(ره) درباره جایگاه و محل آرامگاه پدربزرگ گرامیاش و دلیل قرار
گرفتن آرامگاه ایشان در مکان خاصی در حرم مطهر حضرت معصومه(س)
میگوید:
زمانی که آیتالله العظمی بروجردی(ره) مرجع تقلید روزگار خویش بود، اطراف
حرم مطهر حضرت معصومه (س) خانه و مغازه و مسافرخانه بود. ایشان بمنظور
ساخت مسجد اعظم، این زمینها و خانهها را خریداری کردند تا اینکه حدود
چهارده هزار متر زمین فراهم شد و بنای مسجد اعظم را در آنجا برپا کردند که
هم اکنون جزو حرم مطهر شده است.
ایشان در ادامه سخنانش توضیح میدهد: به یاد دارم که هنوز همه زمین های
اطراف حرم تصرف نشده بود که آیت الله بروجردی خانه كوچكی به مساحت 60
متر مربع را که هم اکنون محل آرامگاه ایشان است، از مال شخصی خود خریدند.
بعد از مشخص نمودن محل دفن خود، باقی زمینها را وقف مسجد كردند و به همین
دلیل، اکنون در اطراف آرامگاه ایشان نمیتوان کسی را دفن کرد.
نماز جعفر طيار
جعفر ابن ابیطالب ملقب به «ذوالجناحین» از صحابه پیامبر گرامی اسلام(ص)
و برادر امام علی(ع) بود که در غزوه «موته» پرچمدار سپاه اسلام بود تا اينكه
دستانش توسط رومیان بریده شد و به شهادت رسید. رسول خدا (ص) در مورد
وی فرمود: « خداوند به جای آن دو دست دو بال عطا فرمود که بدانها در بهشت
پرواز کند بهر جای که خواهد » و به همين سبب به جعفر طیار مشهور شد .
در جريان مهاجرت مسلمانان به حبشه ؛ جعفر سرپرستي مسلمانان را برعهده
داشت و همان كسي است كه با شجاعت در برابر نجاشي پادشاه حبشه از دين
اسلام دفاع كرد و آياتي از سوره مريم را تلاوت كرد كه سبب تغيير نگاه نجاشي به
مسلمانان و حمايت از ايشان در برابر كفار قريش گرديد .
بیشتر ما نام جعفر طیار را به عنوان نمازی طولانی او میشناسیم که از
امام صادق(ع) نقل شده است، اما پپیشینه این نماز به کجا بر میگردد و
خواندن آن چه ثوابی دارد؟
این نماز در واقع هدیهای از سوی پیامبر اسلام(ص) به جعفر بن ابیطالب است .
در روایات آمده زمانیکه جعفر در روز فتح خیبر، از «حبشه» به «مدینه» آمد،
رسول خدا(ص) به استقبال او رفت و پیشانى او را بوسید آنگاه رو به مردم کرد و
فرمود: «نمیدانم به کدام یک از ایندو خوشحالی کنم، به فتح خیبر یا به برگشتن
پسر عمویم جعفر؟» سپس این نماز را به او آموختند و فرمودند:
«اگر توانستى این نماز را هر روز، و اگر نتوانستى هر هفته، و اگر نتوانستى هر
ماه، و اگر نتوانستى هر سال، و اگر نتوانستى در عمر خود یک بار این نماز را
بخوان. اگر این نماز را خواندى، خداوند گناهان بزرگ و کوچک، قدیم و جدید و گناه
عمدى و اشتباهى تو را مىبخشد».
امام کاظم(ع) فرمود: «کسی که نماز جعفر را بخواند اگر گناه او به عدد ریگهاى درهم فشرده بیابان و به اندازه کفهاى دریا باشد، خداوند همه آنها را مىبخشد».
نحوه خواندن نماز جعفر طیار :
چهار رکعت نماز – دو تا دو رکعتی - که در رکعت اول، بعد از تکبیرة الاحرام،
سوره حمد و سپس سوره «زلزال» خوانده شود و بعد پانزده مرتبه گفته شود:
«سُبْحَانَ اللَّهِ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ وَ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَ اللَّهُ أَکْبَرُ»
سپس به رکوع رفته ده بار همین ذکر، تکرار گردد و سر از رکوع بر داشته ده بار
این ذکر را بگوید، آنگاه به سجده رفته ده بار آن ذکر را تکرار نموده، سپس سر از
سجده بر داشته در حال نشسته ده بار آن ذکر گفته شود، دوباره به سجده رفته
ده بار آن ذکر را تکرار کند و سر از سجده بر دارد در حالت نشسته ده بار دیگر آن
ذکر را گفته سپس بلند شده و رکعت دوم را شروع کرده و در آن حمد و سپس
سوره «عادیات» را خوانده، و قبل از رکوع پانزده مرتبه همان ذکر را تکرار کرده،
آنگاه قنوت گفته بعد به رکوع رفته ده بار آن ذکر را گفته سپس سر از رکوع برداشته
ده بار ذکر را بگوید.
آنگاه به سجده رفته همانند رکعت اول در دو سجده و پس از سر برداشتن از هر
سجده ذکر را ده بار گفته پس از آن تشهد خوانده و نماز را سلام داده و بعد دو
رکعت دیگر را با تکبیرة الاحرام آغاز نموده که در رکعت اول – از دو رکعت دوم -
بعد از حمد، سوره «نصر» و در رکعت دوم – از دو رکعت دوم – بعد از حمد، سوره
«توحید» خوانده شود و مانند دو رکعت اول ذکرها را بعد از اتمام سوره قبل از رکوع
و هنگام رکوع بعد از رکوع، در حال سجده، بعد از هر سجده به همان ترتیب و تعداد
بگوید و نماز را با تشهد و سلام به اتمام رساند. همچنین می توان در هر چهار رکعت
بعد از حمد، سوره توحید را خواند.
سه گام عملی برای جهاد با نفس
امام خمینی (ره) :
و از اموری که لازم است برای مجاهده با نفس :
مشارطه و مراقبه و محاسبه است .
مشارطه : آن است که در اول روز مثلا با خود شرط کنی که امروز برخلاف
فرموده خداوند تبارک و تعالی رفتار نکنی.
مراقبه : پس از مشارطه باید در تمام مدت متوجه عمل به آن باشی و خود
را ملزم بدانی به عمل کردن به آن .
محاسبه : شب هنگام موقع محاسبه است و آن عبارت است از اینکه حساب
نفس را بکشی در این شرطی که با خدای خود کردی .
اگر درست وفا کردی شکر خدا کن در این توفیق و بدان که یک قدم پیش رفتی و
مورد نظر الهی شدی و کار فردا آسانتر خواهد شد . و اگر خدای ناخواسته در وقت
محاسبه دیدی در شرطی که کردی سستی شده از خدای متعال معذرت بخواه و
بنا بگذار که فردا مردانه و به عمل قیام کنی .
منبع : کتاب چهل حدیث امام خمینی (ره) ؛ شرح حدیث اول ؛ صفحه ۹ ؛ " با تلخیص "
وسوسه شیطان در نمازجماعت
" و یکی از عبادات بزرگ اسلام جماعت است و به همین جهت شیطان در این
عبادت گاهی رخنه میکند .
شيطان و امام جماعت مسجد شلوغ
ابتدا وارد می شود در قلب بعضی امامهای جماعت از طرق مختلف
مثل عُجب و ریا مثلا می بیند فلان مقدس به نماز جماعت او حاضر
شده برای جلب قلب او خضوع بیشتری میکند و يا كثرت جماعت ...
شيطان و امام جماعت مسجد خلوت
شیطان از امام جماعت مسجد کم جمعیت هم نمی گذرد و به او میگوید
به مردم بفهمان که از دنیا گذشته ام و در مسجدی کوچک و با ضعفا
می گذرانم و ...
شيطان و نمازگزاران صف اول
شیطان تنها به امام اکتفا نمی کند و در صف مامومین هم ابتدا سراغ صف اول
که فضیلتش بیشتر است می رود ، آنگاه وسوسه می کند که این فضیلت را به
چشم مردم بکش و ...
شيطان و ساير نمازگزاران مسجد
شیطان به سراغ سایر صفوف جماعت رفته و آنها را وادار میکند با کنایه و اشاره ،
مومنين صف اول را مورد طعن و شماتت قرار دهند و ...
شيطان و ترك كنندگان جماعت
شیطان از من و شما هم که دستمان از جماعت کوتاه است نمی گذرد و ما را
وادار می کند به جماعت مسلمین خدشه کرده طعن به آنها زده و عیوبی برایشان
تراشیده خود را منزه از ایشان بدانیم و ...
منبع : کتاب چهل حدیث امام خمینی (ره) ، صفحه ۵۰ ، شرح حدیث دوم در باب ریا ، (با اندک تلخیص)
آیا عبادات ما خداخواهی است ؟
امام خمینی (ره) در كتاب چهل حديث مي نويسد :
" من اکنون شما را در این سوالی که مطرح میکنم حَکَم قرار می دهم
و از شما با نظر انصاف بعد از تفکر ؛ تصدیق میخواهم .
سوال من این است که اگر نبی اکرم (ص) به شما خبر می داد که اگر در
تمام عمر عبادت خدا کنید و ترک شهوات نمایید یا در تمام عمر خلاف گفته
او عمل کرده و مطابق شهوات خود رفتار کنید در هر صورت هیچ فرقی
نمی کند و درجات آخرت شما تغییر نمی کند و در نهایت به بهشت خواهید
رفت ؛ آیا شما اهل عبادت می شدید یا اهل معصیت ؟
بنده از خودم(امام خمینی) و کسانی که مثل خودم هستند خبر می دهم که
اهل معصیت می شدیم . ما شکم پرست و شهوت پرستیم حتی الان هم ترک
لذت برای لذت بزرگتر می کنیم یعنی نماز و سایر عبادات ما برای رسیدن به
لذت های بهشتی است و ربطی به تقرب الهی ندارد .
عبادات خود را و انجام واجبات و ترک محرمات و دعا و ذکر و سایر اعمال
حسنه ات را در ترازوی انصاف بگذار که کارهایی را که میکنی از برای رسیدن
به شهوات نفسانی و پوشیدن لباسهای حریر و همدمی با لعبتهای شوخ و
شنگ بهشتی و سکونت در قصرهای نیکوست . آیا اینها را که همه برای
خودپرستی و پرستش نفس است می توان به خدا نسبت داد و پرستش
حق دانست؟
فاش می گویم پیش عرفای الهی و اولیای خدا ، تمام این عبادات ما ، گناه کبیره
است . نمازی که برای رسیدن به لذات بهشت خوانده می شود چه تفاخری دارد ؟
بدان که خدای متعال با تفضل و ترحم تو را به بهشت می برد نه برای این عبادات .
تو خیال میکنی امتیاز نماز حضرت امیرالمومنین (ع) به این است که قرائتش صحیح تر
بوده و یا طول سجودش بیشتر بوده ؟ آیا مناجات سیدالساجدین (ع) با آن سوز و گداز
برای حورالعین و انار بهشتی است ؟
به خودشان قسم اگر بشریت پشت به پشت هم بدهند و بخواهند یک
" لااله الا الله" امیرالمومنین را بگویند نمی توانند.
منبع : کتاب چهل حدیث امام خمینی (ره) صفحه ۷۵ . شرح حدیث سوم
در باب گناه عُجب (با اندک تلخیص)
خطبه شعبانیه
پیامبر اسلام (ص) در آخرین روزهای ماه شعبان خطبه ای ایراد فرمودند
که معروف به خطبه شعبانیه است و نکات و مطالب خیلی عمیق و جالبی
در این خطبه هست. این خطبه آنقدر زیباست که می ارزد هر سال قبل
از ماه رمضان بخونیم و تفسیرش را یاد بگیریم.
ای مردم ! همانا ماه خدا همراه با برکت و رحمت و آمرزش به سوی شما
روی آورده است. ماهی که نزد خداوند بهترین ماهها و روزهایش برترین روزها و
شب هایش باارزش ترین شب ها و ساعاتش با فضیلت ترین ساعات است.
ماهی که شما در آن به مهمانی خدا دعوت شده و از سوی او به بزرگی و
ارجمندی لیاقت یافته اید.
نفس هایتان در این ماه تسبیح و خوابتان عبادت و عملتان پذیرفته و
دعایتان مستجاب است. بنابر این با نیت های صادق و دل های پاکیزه
از خدا بخواهید که شما را برای روزه این ماه و تلاوت کتابش توفیق دهد.
بی شک شقی و بدبخت کسی است که در این ماه بزرگ از آمرزش
الهی محروم بماند. با گرسنگی و تشنگی خویش در این ماه، گرسنگی
و تشنگی روز رستاخیز را یاد آرید. به تهیدستان و مسکینانتان کمک کنید.
بزرگسالانتان را احترام و خردسالانتان را مورد مهربانی قرار دهید و به
خویشاوندانتان احسان نمایید. زبانتان را حفظ کنید و چشم و گوشتان را
بر آنچه نگاه کردن و گوش دادن به آن جایز نیست ببندید. بر یتیمان مردم
ترحم و مهربانی کنید تا ایتامتان مورد ترحم ومهربانی دیگران قرار گیرند.
از گناهانتان به سوی خدا توبه آرید و دست هایتان را در اوقات نماز
به درگاهش به دعا بلند کنید زیرا اوقات نماز برترین ساعات است.
خدای عز و جل در اوقات یاد شده به بندگان خویش با مهربانی می نگرد.
اگر آنها با او مناجات کنند جوابشان دهد و اگراو را صدا زنند لبیکشان
گوید و اگر او را بخوانند دعایشان را اجابت کند.
ای مردم! شما در بند اعمال بد خویشید، پس با استغفارتان خود
را برهانید. پشت هایتان از بار گناهانتان سنگین است پس با طولانی کردن
سجده ها آنها راسبک کنید. بدانید که خدای تبارک و تعالی به عزت خویش
قسم یاد کرده است که نمازگزاران و سجده کنندگان را شکنجه ندهد و آنان را
در روز رستاخیز با آتش نترساند.
ای مردم! هر کس در این ماه روزه دار مؤمنی را افطار دهد، پاداشش نزد
خدا ثواب آزاد کردن برده ای و آمرزش گناهان گذشته اوست.
گفته شد: ای رسول خدا ! برخی از ما بر افطاری دادن قادر نیست. پس آن
جناب فرمودند: آتش را از خود دور کنید هر چند با نیمی از خرما، آتش را از خود دور
کنید هر چند با جرعه ای آب.
ای مردم! از میان شما هر کس در این ماه خلقش را نیکو گرداند،
روزی که قدمها بلغزند او بر صراط بگذرد و هر کس در این ماه کار را بر
فرمانبران و خدمتکاران خویش سبک کند، خداوند حساب او را سبک
گرداند.هر کس در این ماه شرخویش را از دیگران باز دارد، خداوند در روز
ملاقات، غضب خویش را از او بازدارد، و هر کس در این ماه یتیمی را گرامی
بدارد، خداوند در روز ملاقات او راگرامی خواهد داشت.
هر کس در این ماه به خویشاوندان خویش احسان کند، خداوند در روز
ملاقات او را با رحمت خود مورد احسان قرار دهد.هر کس دراین ماه از
خویشاوندان خود پیوندخویشی بگسلد، خداوند در روز ملاقات رحمت
خویش را از او ببرد.
هر کس در این ماه نمازی مستحبی به جای آورد، خداوند آزادی از آتش
را برای او ثبت کند و هر کس در این ماه عمل واجبی را انجام دهد، پاداش
او ثواب کسی است که هفتاد واجب را در ماه های دیگر به جای آورد.
هر کس در این ماه بر من زیاد درود و صلوات بفرستد، خداوند روزی که
موازین سبک است، میزان اعمال وی را سنگین گرداند.و هر کس در این
ماه آیه ای از قرآن تلاوت کند، پاداش او ثواب کسی است که قرآن را در
ماه های دیگر ختم نماید.
ای مردم ! به درستی که در این ماه درهای بهشت باز است، پس از
پروردگارخویش بخواهید که آنها را به رویتان نبندد، و درهای جهنم بسته
است ، پس از او بخواهید آنها را به رویتان باز نکند و شیاطین زندانی اند،
پس از او بخواهید که آنها را بر شما مسلط نسازد.
چرا امام(ره)، 15 خرداد را براي هميشه عزاي عمومي اعلام كرد؟
امام خمینی(ره) در سحر چهارده خرداد 1342 در منزلش دستگیر و
روانۀ تهران شد. صبح روز بعد مردم تهران، قم و خصوصاً ورامین در
حمایت از مرجع تقلیدشان تظاهرات گستردهای کردند. شعار آنها
«یا مرگ یا خمینی» بود. مزدوران شاه عدۀ بسیاری از آنها را شهید کردند.
حضرت امام(ره) تا دو ماه بعد که از زندان آزاد شد از کشته شدن مردم به
خاطر ايشان خبر نداشت. ماجرای این مردم مخلص که فقط برای حمایت از
مرجع تقلید خود کشته شده بودند تأثیر عمیقی بر امام گذاشت .
از تعداد شهدای پانزده خرداد اطلاع دقیقی در دست نیست ولی برخی آمارها
تعداد آنها را تا چند هزار نفر ذکر کردهاند. این شهیدان را شاید بتوان خالصترین
شهدا نامید. زیرا مقصود آنها به هیچ چیز مادی و دنیایی آغشته نبود.
حضرت امام (ره)حدود دو ماه در زندان قصر زندانی بودند تا اينكه در یازدهم
مرداد 1342 امام را به منزلی در قیطریه آورده و در آنجا تحت نظر قرار میدهند.
در همین روز است که امام از واقعۀ پانزده خرداد مطلع میشود. نهایتاً امام در
هجده فروردین سال بعد از اسارت مأموران آزاد و روز بیستم فروردین 1343 در قم
با خانوادۀ شهدای پانزده خرداد دیدار کردند. لکن از شدت تأثر سخنی نگفتند.
چند روز بعد سخنرانی امام با گریۀ شدید حضار همراه است:
[گريه شديد حضار] من تا كنون احساس عجز در صحبتها نكردهام و امروز خودم را عاجز مىدانم. عاجز مىدانم از اظهار تألمات روحيهاى كه دارم براى اوضاع اسلام عموماً، و اوضاع ايران خصوصاً، و قضايايى كه در اين يك سال منحوس پيش آمد؛ خصوصاً قضيه مدارس علمى، قضيه 15 خرداد. قضيه 15 خرداد را من مطلع نبودم تا اينكه حبس به حصر تبديل شد و اخبار خارج به من رسيد خدا مىداند كه مرا اوضاع 15 خرداد كوبيد [گريه شديد حضار]. من حالا كه آمدم به اينجا؛ آمدهام از قيطريه؛ مواجه هستم با يك منظرههايى؛ با بچههاى كوچك بىپدر [گريه شديد حضار]، با مادرهاى جوان از دست داده، و مادرهاى جوان مرده، با زنهاى برادر مرده، با پاهاى قطع شده [گريه شديد حضار]، با افسردگيها. اينها علامت تمدن آقايان است و ارتجاع ما. افسوس كه دست ما از عالم كوتاه است؛ افسوس كه صداى ما به عالم نمىرسد؛ افسوس كه گريههاى اين مادرهاى بچهمرده نمىرسد به دنيا [گريه شديد حضار].
[صحیفه امام، ج 1، ص 285 ـ 26ر1ر1343]
در اولین سالگرد شهدای پانزده خرداد امام خمینی (ره)به همراه سه
مرجع تقلید دیگر یک بیانیه مشترک دادند و در آن بيانيه پانزده خرداد را
برای همیشه عزای عمومی اعلام کردند تا منزلت آن شهدا فراموش نشود.
متن این اعلامیه :
بسم الله الرحمن الرحيم. إنَّا لله و إنَّا الَيهِ راجِعون * و سَيَعلَمُ الَّذِينَ ظَلَمُوا أىَّ مُنقَلَبٍ يَنقَلِبُون [شعراء/ 228] يك سال از فاجعه خونين 12 محرم 83 (15 خرداد 1342) گذشت. يك سال از مرگ فجيع عزيزان ملت سپرى شد. يك سال از بىخانمان شدن و بىسرپرست شدن يتيمان بىپدر و زنهاى بىشوهر و مادران داغديده گذشت. واقعه 15 خرداد ننگ بزرگى براى هيئت حاكمه به بار آورد. اين واقعه فراموش شدنى نيست. تاريخ آن را ضبط كرد. آيا ملت مسلمان چه جرمى مرتكب شده بود؟ زنها و اطفال صغير چه گناهى كرده بودند؟ چرا آنها را به مسلسل بستند؟ علماى اسلام و خطباى مذهبى چه جرمى داشتند؟ گناه آنها دفاع از حق بود؛ دفاع از قرآن كريم بود. به جرم نصايح مشفقانه و صلاحانديشى اهانت شدند، به حبس كشيده شدند، محصور گرديدند، مبتلا به مصايب شدند…
ما از واقعه 12 محرّم (15 خرداد) خجلت مىكشيم. واقعه شوم 15 خرداد و مدارس علمى، فيضيه و غير آن، پشت ما و هر مسْلم غيرتمند را مىشكند؛ تا هيئت حاكمه چه عقيده داشته باشد! ملت اسلام اين مصيبت را فراموش نمىكند. ما روز 12 محرم (15 خرداد) را عزاى ملى اعلام مىكنيم…
ما اميد واثق داريم كه ملل اسلامى در آتيه نزديكى بر استعمار چيره شوند. و ما در موقع خود، به خواست خداى تعالى، از هيچ گونه فداكارى دريغ نمىكنيم. از خداوند تعالى صلاح حال ممالك اسلامى و ملل اسلام و دولتهاى اسلامى را خواستاريم. «اللَّهُمَّ اجْعَلْ أفئِدَةً مِنَ النَّاسِ تَهوى إلَينَا». و السلام على من اتبع الهدى.
روح الله الموسوي الخمينى،
محمد هادى الحسينى الميلاني،
شهاب الدين النجفي المرعشى،
حسن الطباطبايى القمي .
[صحیفۀ امام، ج 1، صص. 335 تا 338 ـ 15ر3ر1343]